Baterie motorowe przeciwlotnicze typu A i B uzbrojone były przede wszystkim w 40 mm armaty przeciwlotniczej. Ze względu na ograniczone możliwości armat, w przypadku ataku lotniczego z małej odległości i niskiego pułapu, drugim typem uzbrojenia baterii było 8 karabinów maszynowych. Artyleria przeciwlotnicza używała lkm wz.08/15 albo ckm wz.08 kalibru 7,92 mm – na podstawach trójnożnych przeciwlotniczych. Sprzęt ten używany miał być przejściowo, aż do czasu wymiany na nowsze typy.
Każdy z 4 plutonów rzutu ogniowego baterii typu A posiadał 2 karabiny maszynowe. Obsługa składała się z 1 kaprala, 2 bombardierów (w tym 1 kierowca), 1 kanonier. Uzbrojenie przewożone było na samochodzie specjalnym Polski Fiat 508/518 z ckm (tzw. „taczanka zmotoryzowana”). Uzbrojenie stanowił 1 kbk i 3 pistolety, jednak ze względu na braki w broni krótkiej najczęściej obsługom wydawano broń długą.
Zadaniem karabinów maszynowych była czynna obrona przeciwlotnicza podczas postoju i marszu. Głównym zadaniem była jednak osłona stanowisk armat 40 mm przed samolotami przeciwnika na odległość do 1000 m. Nadmieńmy, że takie obsługi ckm ze 134 dyonu półstałego artylerii przeciwlotniczej, dowodzone przez st. majstra Feliksa Tarnowskiego, walcząc w osłonie zatrzymanego transportu kolejowego pod Makowem dnia 8 września zestrzeliły dwa samoloty Me 109 na niskim pułapie.
Niniejsza sesja prezentuje obsługę na stanowisku ogniowym. Podoficer (karabinowy) oraz bombardier (celowniczy) i kanonier (taśmowy). Lekki karabin maszynowy wz.08/15 kalibru 7,92 mm na podstawie przeciwlotniczej trójnożnej wz.28 zasilany taśmą amunicyjną, z amunicją przeciwpancerną i świetlą. Dodatkowo na stanowisku skrzynki amunicyjne, futerał na lufy zapasowe, skrzynki drewniane na amunicję oraz skrzynia z taśmowarką dla ckm Maxim.
Obsługa krabinu maszynowego umundurowana w opończe wz.1934, buty saperskie wz.34 i wz.36. W stanie pasy skórzane z ładownicami wz.1922 i bagnetami. Kapral karabinowy z pistoletem VIS i lornetką noszoną bezpośrednio na pasie. Na głowach hełmy wz.31. Dodatkowo na szyi okulary szoferskie. Berety wz.37 noszone w kieszeniach opończy, na udach.
Sesję wykonano w oparciu o materiały zgromadzone w Wojskowym Biurze Historycznym w Rembertowie.
