Biblioteczka » Kawaleria

Najtrudniejszym zadaniem wojsk łączności podczas wojny jest utrzymywanie łączności podczas walki ruchowej. Zagadnienie to do tej pory nie jest należycie rozwiązane. Obecnie w wszystkie wysiłki skierowane są ku rozwiązaniu kwestii tej na drodze odpowiedniego zorganizowania łączności drutowej (telefon, telegraf). Zwłaszcza w ostatnim czasie wiele na temat powyższy mówi się i pisze. Ostatecznie dochodzi się zawsze do tego wniosku, że łączność drutowa nie jest ciągłą i nie jest pewną, czyli — nie posiadamy jej w walce ruchowej.

 

więcej

Rozwój kawalerji zrobił w ostatniem trzechleciu duże i wielostronne postępy. Mimo to, i w tym czasokresie nie brak było głosów kwestionujących prawo bytu kawalerji. Poszczególne kraje ograniczyły nawet ilość pułków. Skądinąd coraz częściej domagano się zachowania kawalerji, wyszkolonej i uzbrojonej nowocześnie, a wzmocnionej płatowcami i  zmotoryzowanemi jednostkami pomocniczemi.

 

więcej

Z prawdziwem zainteresowaniem przeczytałem artykuł por. Rosen-Zawadzkiego, zamieszczony w Nr. 4 (42) „Przeglądu Kawaleryjskiego“ pod tytułem „Łączność techniczna w kawalerji“; odznacza się on bowiem dążeniem do wszechstronnego i rzeczowego ujęcia tego nader ciekawego, a jednocześnie bardzo aktualnego zagadnienia.

 

więcej

Artykuł Rotmistrza Szystowskiego p.t.: „Samochód pancerny, czy lekki czołg' szybkobieżny?“ (Zeszyt G. P. W. T. dział Broni Pancernej z grudnia 1936 r.) zmusza czytającego do głębszego zastanowienia się nad tym, ciągle aktualnym i nigdzie dotychczas nie rozwiązanym całkowicie, zagadnieniem.

 

więcej

Złośliwi mawiali, że konstrukcja trzech najsłynniejszych hełmów XX wieku odpowiadała charakterowi nacji, które je tworzyły. Francuzi stworzyli hełm wz.1915 – elegancki i stylowy, za to mało praktyczny. Niemcy stworzyli hełm wz.1916 - bardzo odporny, ale za to ciężki i drogi. Brytyjczycy  próbowali zrobić hełm po prostu najtaniej. Każdy z nich stał się rozpoznawalną ikoną I wojny światowej. Celem niniejszego artykułu jest odpowiedź na pytanie - jak to z polskim hełmem bywało, a przede wszystkim, jak bywało z hełmami w kawalerii II Rzeczypospolitej?

 

więcej

W pracy pociągowej konia posiada pierwszorzędne znaczenie tarcie podkucia o jezdnię. Ciągnąc pojazd, koń zapiera się kopytami o nawierzchnię jezdni, przeciwstawia się oporom ruchu pojazdu, pokonywa je i posuwa pojazd naprzód. Siłę zaparcia kopyt o jezdnię stopniuje koń w zależności od wielkości oporów ruchu pojazdu.

więcej

Dzięki doświadczeniom nowoczesnej wojny, poglądy na kawalerję zmieniły się od 1914 roku znacznie. W zakresie środków zmiana ta polega na obdarzeniu kawalerji nowożytnej wielką siłą ognia. Lecz i w zakresie metod walki nastąpiły zmiany całkowite.

więcej

Śnieg nie jest żywiołem kawalerji. Utrudnia nam wyszkolenie, zasypuje ujeżdżalnie i teren, uniemożliwia często prowadzenie codziennej lekcji z rekrutami. Kłus, a zwłaszcza galop są utrudnione, o skokach często niema wogóle mowy. Nawet walkę pieszą trudno prowadzić, bo jak tu się okopywać w śniegu, kiedy przedpiersie mozolnie usypane nie stanowi ochrony przed kulą!

więcej

„Warunki, wśród których działa zwykle kawaleria, nie sprzyjają walce chemicznej. W działaniach rozpoznawczych i w wojnie manewrowej środki chemiczne stosowane będą bardzo rzadko. O atakach falowych mowy nie ma, a artyleria ostrzeliwać będzie kawalerię raczej amunicją zwykłą, aniżeli gazową. Najczęściej jeszcze kawaleria spotkać się może z plamami chemicznymi i zaporami skażonymi, szczególnie w czasie pościgu.”

więcej