Zwijak do kabla telefonicznego wz.24 znajdował się na wyposażeniu patroli telefonicznych dywizjonu artylerii przeciwlotniczej.  Służył do nawijania kabla telefonicznego na bęben wz.24 lub bęben wz.38., oraz do rozwijania kabla z bębna, podczas budowy linii telefonicznych.

Zwijak składał się z ramy i ośki z korbką. Rama wykonana była z blachy. Miała drewniany uchwyt do trzymania zwijaka w ręku, dwa łożyska do osadzania osi, dwa podłużne wcięcia do umocowania zwijaka na pasie głównym i hamulec w kształcie płaskiej sprężyny. Do boków ramy przymocowano paski spinane na sprzążkę, służące do zawieszania zwijaka na szyi lub ramieniu. Oś zwijaka stanowi żelazny pręt o kwadratowym przekroju, dostosowanym do kształtu otworu i prowadnicy bębna. Na obu końcach oś zwijaka ma wcięcia, w których ma przekrój okrągły, umożliwiający obrazanie się osi. Na jednym końcu osi znajduje się korbka ruchoma z urządzeniem sprężynowym, które przy naciśnięciu rączki korbki w kierunku do osi umożliwia obrót tej rączki do położenia równoległego lub też pionowego.

Przy rozwijaniu kabla należy zwijak luźno zawiesić na pasku przez ramię lub nosić w ręku. Kciuk prawej ręki powinien spoczywać na hamulcu by w razie potrzeby zahamować zbyt szybkie obroty bębna. Przy zwijaniu kabla zwijak powinien być zawieszony zapomocą pasków na szyi i umocowany na pasie głownym. Prawą ręką należy obracać korbkę zwijaka, a lewą ręką kierować kabel celem właściwego układania zwojów.

Wymiary zwijaka:

długość osi - 220 mm
wysokość ramy - 220 mm
szerokość ramy - 205 mm
ciężar zwijaka - ok. 2 kg