Szwadrony pionierów były jednostkami technicznymi tworzonymi z myślą o pracy na rzecz Brygad Kawalerii. Wśród rozmaitych zadań stawianych przed tymi - skąd inąd - szczupłymi w etaty osobowe oddziałami było między innymi rozpoznawanie i budowa dróg oraz przepraw, nadzorowanie budowy umocnień, przygotowywanie i przeprowadzanie zniszczeń. Większość sprzętu pionierzy przewozili na dedykowanych tym celom taczankach - dwóch pionierskich, przeciwgazowej i chemicznej oraz jukach. Na przełomie lat 38/39 zatwierdzony został etat motorowego plutonu minerskiego który miał wchodzić w skład szwadronu a całość sprzętu i ludzi miała być transportowana przy wykorzystaniu samochodów Polski Fiat.
Starszy ułan w umundurowaniu i wyposażeniu polowym ubrany jest w mundur sukienny wz.36 oraz buty szeregowych broni jezdnych wz.31 z ostrogami. W stanie spięty jest jednobolcowym pasem żołnierskim wz.31 na który nasunięte ma dwie potrójne ładownice wz.22 a także, bagnet z żabką oraz toporek typu II - pas z wyposażeniem podtrzymują szelki kawaleryjskie. Przez prawe ramię założona maska przeciwgazowa wz.32 w brezentowej torbie, przez lewe natomiast, zahaczony o pas chlebak wz.33. Wyposażenia dopełnia wiązadło sklarowane i przyczepione regulaminowo pętlą do naramiennika drugim końcem zaś zaczepione o pokrowiec toporka. W trakcie marszu konnego wiązadło troczone było z lewej strony pakunku przedniego siodła. Na głowie eksfrancuski hełm wz.15.
Ułan szwadronu pionierów w umundurowaniu służbowym letnim umundurowany jest w bluzę drelichową wz. 36 oraz spodnie z karwaszami wz.36. Na nogach buty szeregowych broni jezdnych wz.31 z ostrogami. Na głowie ułan założoną ma rogatywkę garnizonową wz.35 ze szkarłatnym otokiem. Barwy otoków rogatywek oraz proporców były jednakowe dla wszystkich szwadronów pionierów i wywodziły się wprost od barw saperskich - otok szkarłatny, proporzec szkarłatno czarny. Początkowo pionierzy nosili otoki czarne, jednakże ze względu na częste pomyłki z artylerią konną pionierom w drugiej połowie lat 20 zmieniono barwę otoku. Przy pasie ułan ma przypięta ekspruską szablę model 1848 n/A. Aż do wybuchu wojny wszyscy pionierzy którzy poruszali się konno posiadali na stanie szable.
Zdjęcia: Paweł Janicki
Opracowanie merytoryczne: Roch Iwaszkiewicz
W sesji wziął udział: Michał Lorek
