Rekonstrukcja » Galeria postaci

Strzelec wyborowy zamaskowany płachtą namiotową - 1938
Strzelec wyborowy zamaskowany płachtą namiotową - 1938

Niniejsza sesja ma za zadanie zaprezentować sylwetkę strzelca, używającego do zamaskowania płachty namiotowej wz.31. Żołnierze piechoty wyselekcjonowany na III okres szkolenia strzeleckiego (później na II), byli szkoleni także z zakresu maskowania, według metodyki podręcznika „Strzelec Wyborowy” autorstwa mjr. dypl. Albina Piotra Habiny oraz mjr. dypl. Jana Kobylańskiego, opublikowany w 1933 r. Pozycja ta odsyłała do podręcznika pt. „Maskowanie” autorstwa kpt. inż. Kazimierza Biesiekierskiego.

 

Zgodnie ze wskazówkami tam zawartymi, strzelec pojedynczy pełzający, czy leżący w rowie, może użyć płachty namiotowej do zamaskowania się. W tym przypadku płachtę założono jako pelerynę. Miała ona za zadanie rozmyć sylwetkę w terenie, co na odległości ponad 100 m było skuteczne.


Ze względu na działania, zmierzające do uzyskania jak najlepszego maskowania żołnierzy w polu, w roku 1937 rozpoczęto próby praktyczne z płachtami namiotowymi nowego typu. Instytut Techniczny Intendentury opracował płachty namiotowe maskujące dwustronne. Po jednej stronie maska była w wersji ochronnej, a po drugiej w kolorze jasno-niebieskim z czarną plamą, dla warunków śniegowych. Płachty po stronie w barwie ochronnej przygotowano w kilku wersjach – trzech wersjach maskujących (kamuflażowych) oraz w wersji jasno-zielonej, celem przetestowania różnych warunków terenowych.

 

Nowe płachty zostały poddane próbom w dniach 18 grudnia 1937 – 26 lutego 1938 r. w Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie. Wyniki prób były niejednoznaczne. Przede wszystkim oceniono pomysł wprowadzenia maskującej barwy płachty namiotowej jako praktyczny i pożądany, wskazując na kamuflaż w wersji nr I – w stonowanych barwach piaskowej i tarawiastej – jako ten najbardziej odpowiedni dla wszystkich pór roku, poza zimą. Pozostałe płachty maskujące, oceniono jako zbyt wyraźnie wyróżniające się w terenie, przy obserwacji naziemnej z bliskich odległości. Jednolitą barwę jasno-zieloną oceniono zaś jako niepraktyczną.

 

Strzelec umundurowany jest w sukienną kurtkę wz.36, ze spodniami prostymi wz.37. Na nogach trzewiki skórzane. W stanie spięty pasami głównymi wz.36, z ładowniami skórzanymi wz.22. Na głowie rogatywka polowa wz.34. Uzbrojony w karabinek wyborowy 7,92 mm wz.29 oraz lunetę PZO– osadzoną lewostronnie lunetę optyczną 4x (za lunetę PZO użyliśmy zbliżoną lunetę „Dr Walter Gerard” wraz z odtworzonym polskich chwytem). Sylwetka zakryta płachtą namiotową wz.31.

 

Uczestnik sesji: Kamil Obiegała
Zdjęcia: Paweł Janicki