Latem 1936 r. mjr. Kazimier Angerman, w specjalnym referacie dotyczącym uzupełnienia kadr artylerii przeciwlotniczej, postulował pilne utworzenie pierwszej dedykowanej szkoły podchorążych, która byłaby w stanie wyszkolić rocznie około 100 oficerów. Staraniem Dowództwa Obrony Przeciwlotniczej M.S.Wojsk., jesienią 1938 r. powstała Szkoła Podchorążych Artylerii Przeciwlotniczej w Centrum Wyszkolenia Obrony Przeciwlotniczej i Przeciwgazowej, która miała szkolić zarówno oficerów zawodowych, jak i oficerów rezerwy. SPAP-lot ulokowano w miejscowości Trauguttowo koło Brześcia n/Bugiem.
Podchorążowie służby stałej wchodzili w skład 1 baterii szkolnej. Natomiast podchorążowie rezerwy zgromadzeni zostali w dwubateryjnym dywizjonie rezerwy. Składał się on etatowo z 3-ciej i 4-tej baterii podchorążych. Dowódcą dywizjonu był mjr Franciszek Płaneta.
Dnia 30 września 1938 r. naukę rozpoczęło 180 szeregowych z cenzusem. Najwięcej pochodziło z Warszawy i powiatu, a także ze Lwowa, Krakowa, Poznania oraz Wilna. Szkolenie odbywało się w oparciu o dotychczasowy program SPRAP-lot z Warszawy. Dnia 11 grudnia 1938 r. podchorążowie rezerwy złożyli przysięgę.
W marcu 1939 r. przerwano programowe szkolenie podchorążych rezerwy, po czym 94 z nich, pod dowództwem podchorążych służby stałej ruszyło do 13 zakładów przemysłowych w celu szkolenia obsług fabrycznych armat 40 mm.
15 sierpnia 1939 r. odbyła się uroczysta promocja 137 podchorążych rezerwy, po czym awansowanych na stopnie podoficerskie rozesłano do jednostek na odbycie praktyk. Tam zastał ich wybuch wojny we wrześniu 1939 r.
Kanonierzy i bombardier z cenzusem umundurowani są według fotografii dywizjonu z jesieni 1938 r. Na mundur sukienny założone płaszcze sukienne z oznaczeniem barw artylerii p-lot na kołnierzu oraz emblematami „SPR”. Nieregulaminowo na naramiennikach płaszczy brak biało – czerwonego sznurka „cenzusu” (wg. zdjęć historycznych). Na głowach berety wz.37 z haftowanym orłem. Na nogach buty saperskie niepodkute. Jako wyposażenie pas główny skórzany, jedna ładownica wz.22, bagnet, chlebak oraz maska przeciwgazowa R.S.C. wz.24. Na plecach tornistry wz. 33 z kocem oraz przytroczone menażki, tworzące tzw. „kapliczkę. Kursanci uzbrojeni w karabinki 7,92 mm wz.29 z założonymi osłonami lufy, popularnie zwanymi „zapiaszczaczami”.
Bombardier z cenzusem nosi okulary przeciwsłoneczne. Dopuszczalność ich noszenia, szczególnie w szyku, wynika z zalecenia lekarskiego, po uszkodzeniu wzroku lub chorobie oczu (wg. zdjęć historycznych).
