Prezentujemy sylwetkę ułana telefonisty Szwadronu Łączności Wielkopolskiej Brygady Kawalerii. – 28 sierpnia 1939, południowa Wielkopolska. Sesję oparto o dokumenty archiwalne CAW oraz wspomnienia żołnierzy Wielkopolskiej BK.

Dnia 24 sierpnia 1939 r. rozpoczęto mobilizację Wielkopolskiej Brygady Kawalerii, wraz z samodzielnym Szwadronem Łączności nr 7. Po mobilizacji Szwadronu przesunięto jednostkę w rejon Śremu, gdzie obsługiwał stojące tam Dowództwo brygady. Zarządzono ostre pogotowie, które trwało do rozpoczęcia działań wojennych do dnia 1 września 1939 r.

Ułan - telefonista mundurowany jest w kurtkę sukienną wz.36, spodnie sukienne wz.36. Na nogach buty kawalerii wz.31 z ostrogami wz.31. Na głowie hełm wz.15 „Adrian”. W stanie ułan spięty pasem głównym wz.31 z dwiema ładownicami skórzanymi wz.22. Ponadto na pasie żabka skórzana wz.24 z bagnetem wz.24 oraz troczek do karabinka. Z tyłu chlebak brezentowy wz.33 oraz maska przeciwgazowa w torbie wz.32. Przez plecy założony karabinek 7,92 mm wz.98 PWU.

W ramach przybliżonej sylwetki, ułan porusza się konno. Na wyposażeniu znalazł się rząd kawalerii wz.36 (świeży z magazynu). Do lewej sakwy przytroczone wiadro brezentowe, a do prawej regulaminowo przytroczone dwa zestawy płacht sygnalizacyjnych.

Pozowali członkowie GRH: Roch Iwaszkiewicz, Konrad Maraszek i Mateusz Leszczyński
Koń: Floryda