Prezentujemy sylwetkę szeregowego strzelca z 1 Pułku Strzelców Konnych Warszawskiej Brygady Pancerno – Motorowej. – 17 września 1939, pozycje wyjściowe do ataku na Tomaszów Lubelski. Warto nadmienić, iż choć pułk był pułkiem strzelców konnych, to od lipca 1939 był już jednostką w pełni zmotoryzowaną i bez koni.
Pierwsza bitwa pod Tomaszowem Lubelskim odbyła się w dniach 17 – 20 września 1939 r. W rejon Tomaszowa i Biłgoraja zaczęły napływać wycofujące się z linii frontu różnego rodzaju rozbite jednostki wojska polskiego. W skład zgrupowania zebranego przez gen. Piskora weszła m.in. Warszawska Brygada Pancerno-Motorowa dowodzona przez płk Stefana Roweckiego. Generał Piskor dowodzący tym ugrupowaniem otrzymał od Naczelnego Wodza rozkaz przełamania się przez Tomaszów w kierunku na Bełżec, Rawę Ruską i Lwów, a stąd do granicy z Rumunią. Każda grupa wojskowa przy próbie połączenia się z inną musiała na drodze swojego przemarszu staczać ciężkie boje z Niemcami. Polskie uderzenie pancerne na Tomaszów Lubelski początkowo odniosło sukces i miasto zostało zdobyte.
Strzelec konny z 1 p.s.k. umundurowany jest w kurtkę sukienną wz.36, spodnie sukienne wz.19. Na nogach buty kawalerii wz.31, pozbawione ostróg zgodnie z rozkazami. Na głowie beret wz.37 lub hełm wz.31. Na kołnierzu widoczne gogle wojsk motorowych ZETES. W stanie ułan spięty pasem głównym wz.31 z dwiema ładownicami skórzanymi wz.22. Ponadto na pasie żabka skórzana wz.24 z bagnetem wz.24, łopatka z ramką. Z tyłu chlebak wz.33 oraz maska przeciwgazowa w torbie wz.32. Przez plecy założony karabinek 7,92 mm wz.98 PWU.
Pozował członek GRH: Konrad Maraszek.
Zdjęcia: Paweł Janicki
