Poniżej publikujemy dokument znajdujący się w zbiorach archiwalnych Wojskowego Biura Historycznego w Rembertowie, odnależiony przez członków naszego Stowarzyszenia. Zachowano pisownie oryginalną.
Jest to dokument Warunków Technicznych z 1928 r.
Departament Intendentury
Warunki Techniczne Materjału
Kubek Żołnierski
SPIS RZECZY
Ogólnie....1
Składowe części....2
Materjał....3
Wymiary i ciężar....4
Sposób wykonania....5
Moc obowiązująca przepisu....6
1. Ogólnie
Kubek żołnierski ma kształt eliptyczny i posiada dwa ruchome ucha.
2. Składowe części.
Kubek składa się z samego kubka, dwu uszu i nakładki.
3. Materjał.
Kubek wykonywa się z blachy żelaznej o powierzchni zupełnie gładkiej. Uszka kubka wykonywa się z okrągłego drutu żelaznego. Nakładka - z blachy żelaznej, jak kubek. Przy saturowaniu górnej krawędzi kubka używa się okrągłego drutu żelaznego. Do ocynkowania winna być użyta czyta cyna marki "Banca" bez szkodliwych domieszek.
4. Wymiary i ciężar.
Wymiary kubka oraz części składowych są następujące: grubość blachy użytej do wyrobu kubka ma być 0,5 m/m., wysokość kubka wynosi 95 m/m; denko i obrzeże górne kubka mają kształt elipsy o osiach dla denka 80 m/m. na 50 m/m. i dla obrzeża górnego 84 m/m. na 54 m/m. Nakładka ma kształt prostokąta i w stanie surowym winna posiadać długość boków 60 m/m i 22 m/m.; wykonywa się nakładkę z blachy żelaznej grubości 0,5 m/m. Uszka fasonowe o kształcie, jak na rysunku, mają wysokości 56 m/m i szerokość 30 m/m. Średnica drutu użytego do wyrobu uszek wynosi 3 m/m. Drut żelazny, użyty przy saturacji brzegu kubka, winien mieć średnicę 2,2 m/m. Nakładka przymocowana jest w odległości 20 m/m, od górnego obrzeża kubka, uszy zaś przymocowuje się w odległości 19 m/m, jedno od drugiego. Pojemność kubka wynosi 300 cm3.
Ciężar w stanie gotowym - 130 gram. Tolerancja wymiarów i ciężaru plus minus 5%.
5. Sposób wykonania.
Kubek tłoczy się z jednego kawałka blachy. Górna krawędź kubka odwija się pojedynczo /saturuje się/ na pierścień z drutu żelaznego, tworząc sztywne obrzeże. Górna krawędź kubka oraz drut winny być przed saturacją ocynowane. Saturacja winna być dokładna, tak żeby po ocynowaniu całego kubka otrzymać gładką powierzchnię obrzeża nieposiadającą szpar.
Na jednym z szerszych boków kubka przymocowują się uszka za pomocą nakładki. W tym celu wykonywa się w nakładce dwa półokrągłe wygięcia dla założenia uszek. Uszka winny być wykonane tak, żeby przy przymocowaniu ich do kubka końce drutu wypadły pod nakładką. Nakładkę z założonemi uszkami spawa się z kubkiem sposobem elektrycznym w dziesięciu punktach; cztery pomiędzy uszkami i po trzy na każdym końcu nakładki. Połączenie nakładki z kubkiem musi być mocne. Po tych czynnościach kubek winien być dwukrotnie ocynowany na gorąco. Ocynowanie musi być jednolite i dokładne, bez plam i grudek. Kubek wykończony winien posiadać jednolity połysk jasnosrebrzysty.
6. Moc obowiązująca przepisu.
Przepis niniejszy obowiązuje z dniem ogłoszenia i temsamem unieważnia się opis techniczny kubka żołnierskiego z dnia 27 września 1923 roku.
Kierownik Instytutut Techn. Int. Szef Departamentu Intendentury
/Lewandowski Piotr/ /K.Masny/
płk.int. płk.int.
Warszawa, dn.20 września 1928 r.
