Poniżej publikujemy dokument znajdujący się w zbiorach archiwalnych Wojskowego Biura Historycznego w Rembertowie, odnależiony przez członków naszego Stowarzyszenia. Zachowano pisownie oryginalną.

Jest to opis techniczny furażerki żołnierskiej z 1931 r. Oryginalny dokument jest bardzo wyblakły i nie zawiera załącznika.

Furażerka winna być wykonana z sukna zatwierdzonego na bluzy żołnierskie lub miękkiego filcu tego samego koloru, w wykonaniu ma odpowiadać zatwierdzonemu wzorowi.

Furażerka składa się z następujących części: 1 denka, 2 kwaterek i potnika, nadto z orzełka.

Denko przyszywa się do górnego brzegu kwaterek szwem zwykłym „przeszytym”, kwaterki zaś ze sobą zszywa się szwem zwykłym „rozszytym”.

Otok wykonany z jednego wykroju o wysokości 9 cm z tylu i 5 cm z przodu bez względu na wymiar furażerki, winien lewym swym końcem na przedzie furażerki zachodzić na koniec prawy. Zewnętrzne brzegi otoku są podwinięte do wewnątrz na 1 cm i przeszyte w odległości 0,5 cm jeden od drugiego.

Wewnątrz furażerki w miejscu zakrycia otoku z kwaterkami, przyszywa się szwem zwykłym potnik z ceratki przepisowej jakości, o szerokości 5 cm w stanie gotowym. Górna krawędź potnika winna być podwinięta na 0,7 cm i przeszyta.

Wysokość furażerki w stanie gotowym, liczona od dołu do górnego brzegu /w środku/ winna wynosić dla wszystkich wymiarów 13 cm.

Z przodu na szwie w górnej części furażerki, przymocowuje się orzełek wzoru zatwierdzonego dla czapek żołnierskich.

Furażerki wykonuje się w 7 wielkościach według załączonej tabeli wymiarów.

Zatwierdzam.

Szef Komisji Mundurowej

/-/ Borsuk, płk int.

Kierownik Departamentu VII.INT>

/-/ (nieczytelne) – gen. bryg.

Warszawa, dnia 26 września 1931 r.

BRAK ZAŁĄCZNIKA – TABELI WYMIARÓW