Poniżej publikujemy dokument znajdujący się w zbiorach archiwalnych Wojskowego Biura Historycznego w Rembertowie, odnależiony przez członków naszego Stowarzyszenia. Zachowano pisownie oryginalną.

Jest to opis techniczny rogatywki wz.1919, uwzględniajacy późniejsze zmiany, przed wprowadzeniem nowej reogatyki wz.1927 r.

Rogatywka wykonywa się z przepisowego sukna mundurowego, a odpowiadać powinna zatwierdzonemu i opieczętowanemu wzorowi. Kolor otoku odpowiada rodzajowi broni, względnie służby.

Rogatywka składa się: z wierzchu otoku, z tektury, daszka, podszewki, potnika, podpinki z suwakiem, dwóch małych guzików mundurowych i orzełka.

Wierzch składa się z 4 kwaterek /brytów/, jak na załączonej tabeli, łączących się ze sobą bokami przyprostokątni i przez stosowne zagięcie boków krańcowych tworzy się kwadratowe denko i okrągłe przejście do otoku. Kwaterki zszywają się ze sobą oraz z otokiem szwem zwykłym rozprasowanym, przyczem przednie zeszycia kwaterek umieszcza się symetrycznie nad daszkiem. Bok każdej kwaterki rogatywki. Wysokość wierzchu /w środku/ od otoku 6 cm.

Otok wykonywa się z jednego kawałka sukna. Zaszywa się z tyłu szwem zwykłym i usztywnia się wewnątrz tekturą grubości 1,1 – 1,2 mm. Szerokość otoku w stanie gotowym 5 cm, w zależności od wymiaru rogatywki. Z dołu otoku podwija się o 1 cm i ręcznie lub maszynowo przyszywa się do tektury.

Daszek fibrowy koloru „khaki” lub czarnego lakierowany winien być typu zatwierdzonego do rogatywek żołnierskich. Daszek przyszywa się do otoku wraz z potnikiem nićmi bawełnianemi Nr.0. lub Nr.1 pod kątem 35^o.

Potnik wykonywa się z przepisowej ceratki i przyszywa się ręcznie do dolnej krawędzi otoku. W stanie gotowym wysokość potnika winna wynosić 4 cm, w stanie surowym 4,5 cm.

Podpinka skłania się z 2-ch pasków z cienkiej skóry szpaltowej za sztucznem liczkiem, wyprawy chromowej /ssak – źrebak/, lub cienki jucht /bukat/, koloru „khaki” lub czarnego szerokości 2 cm i 1-1,5 cm grubości. W stanie uszytym paski winny być 26,5 cm długie. Końcem jednego paska przewleka się przez poprzeczkę suwaka zachyla się na 2,5 cm i przeszywa się po bokach. Koniec zaś grubiego paska przewleka się przez suwak i zachyla się na stronę zewnętrzną suwaka i przyszywa go się jak pierwszy pasek. Połączenie pasków i ich rozciąganie uwidacznia się na wzorze.

Wolne końce pasków zaokrągla się i zaopatruje się dziurką o środnicy 2 mm do których zakładają się małe guziki mundurowe za pomocą drucików żelaznych 1 mm grubych i 5 mm długich w stanie złożonym. Temi guzikami podpinkę przymocowuje się do otoku nad daszkiem /5 mm od dolnego brzegu otoka/ symetrycznie jak uwidoczniono na wzorze.

Suwak /komplet składa się z 2-ch jednakowych klamerek/ winien być typu zatwierdzonego do czapek żołnierskich.

Denko oraz kwaterki podszywa się podszewką z przpisowej surówki. Podszewka pod denko ma wykrój kwadratowy; pod kwaterki podszewke również wykrawa się z jednego kawałka tkaniny która z jednej strony zszywa się z podszewką denka szwem zwykłym, a z drugiej strony przyszywa się do tektury otoku ręcznie, tworząc fałdy. *

Z przodu nad otokiem przytwierdza się na szwie orzełek.

Do szycia używa się nici koloru „khaki” nr 30 do daszka nici bawełnianych Nr.0 lub Nr.1.

Przeciętna waga 1 czapki 165 g, przy tolerancji +- 5%.

Do opisu załącza się tabela części składowych rogatywki, wymiarów i normy zużycia materjałów.

Przeciętne zużycie materjałów na 1 rogatywkę.

Sukna przepisowego na kwateri i otok – 11 cm. bież.

Sukna przepisowego kolorowego na otok – 376,60 cm²

Na podszewkę tkaniny bawełnianej surówki o szer. 71 cm – 18 cm bież.

Nici bawełnianych Nr.0 lub Nr.1 – 3 mtr

Guzików mundurowych małych – 2 szt.

Ceratki przepisowej na potnik – 300 cm²

Daszek fibrowy przepisowy – 1 szt.

Tektury – 330 cm2

Skóry chromowej koloru khaki na podpinkę 120 cm², dla kawalerii /czarn./

Orzełek przepisowy do czapek żołnierskich – 1 szt.

Drutu do umocowania guzików – 12 cm

Zatwierdzam

Kierownik Biura Badań

/-/ Lewandowski płk.

Szef Departamentu VII. Intendent.

Norwid Neugebauer

generał dyw.

Warszawa, dnia 1 maja 1925 r.

* Celem usztywnienia przedniego rogu podkłada się od wewnątrz na szwie łączenia się z sobą dwu kwaterek, wąski pasek tektury z odpadków, szerokości 1,5 cm, a długości 6 cm, który przyszywa się z 4 ścięgami.

ZAŁĄCZNIKI

TABELA

Wymiarów rogatywki żołnierskiej

Wyszczególnienie części składowych rogatywki

Nr.	Przedmiot	Szkic	Sztuk	Materiał	Uwagi
1.	Kwaterka		4	Sukno przepisowe
2.	Otok		1	Sukno przepisowe
3.	Potnik		1	Ceratka przepisowa
4.	Podszewka pod denko		1	Przepisowa tkanina bawełniana na bieliznę żołnierską surówka
5.	Podszewka pod boki		1	Przepisowa tkanina bawełniana na bieliznę żołnierską surówka
6.	Tektura		1	Tektura 1 - 1,5 mm
7.	Daszek		1	Fibra lakierowana koloru "khaki", dla artylerii i kawalerii koloru czarnego
8.	Podpinka z suwakiem		1	Skóra chromowa koloru "khaki" , dla kawalerii i artylerii czarna
9.	Suwak		2	Przepisowy suwak do czapek żołnierskich
10.	Orzełek	Przepisowy do rogatywek żołnierskich	1	Przepisowy orzełek
11.	Guziki małe	Guziki małe przepisowe do mundurów żołnierskich	2 klamerki	Guzik przepisowy
12.	Drut żelazny do umocowania guzików	12 cm drutu żelaznego 1 m/m. 12 cm grubego		Drut żelazny