Koniec XIX i pierwszy dziesiątek lat XX wieku jest okresem, w którym człowiek ostatecznie opanował powietrze przez wprowadzenie lotnictwa silnikowego w postaci sterowców i samolotów. Około roku 1910 zaczęto wprowadzać lotnictwo jako broń. W związku z tym artylerzyści wszystkich państw rozpoczynają pracę nad zagadnieniem ostrzeliwania celów powietrznych, a inżynierowie nad skonstruowaniem działa przeciwlotniczego.

Bombardowanie przez samoloty w locie nurkowym nie jest łudzeniem. Rozwiązanie to zostało wypróbowane i przyjęto jako regulaminowe użycie lotnictwa na tyłach armii i obszarze krajowym.Nie tak dawno przeprowadzono próby na samolocie myśliwskim o dużej szybkości o obciążeniu 1750 kg w locie, w czym ciężar bomby wynosił 250 kg.

Szybki rozwój lotnictwa w ostatnich latach każe przypuszczać, że w przyszłej wojnie odegra ono poważną rolę. W przewidywaniu działania aparatów różnego typu przyjęto szereg zasad, jakiemi kierować się powinny siły naziemne przy zwalczaniu lotnictwa. Główna rola w tem zwalczaniu poza artylerją przeciwlotniczą przypada piechocie i przyznać należy, iż sporo na tem polu już zrobiono. Prawie każdy dzień przynosi przyczynki do sposobów zwalczania nieprzyjaciela powietrznego.

„Zarówno w marszu, jak i na postojach, nie należy nigdy ograniczyć się wyłącznie do obrony biernej, lecz wyzyskać również wszelkie środki obrony czynnej, a przedewszystkiem karabiny maszynowe gotowe do użycia w marszu”. W ten sposób ujmuje sprawę obrony plotn. za pomocą karabinów maszynowych Regulamin artylerji (Walka) w § 101. Regulamin obrony przeciwlotniczej w § 30 podaje, że „w walce pomiędzy karabinem maszynowym a nisko lecącym płatowcem całkowita przewaga jest niewątpliwie po stronie karabinu maszynowego”.