Rozkazem Departamentu Dowodzenia Ogólnego MSWojsk opublikowanym w Dzienniku Rozkazów 1937 r. nr 7 poz. 91, ustalono nagrodę przechodnią w zawodach wyszkoleniowych artylerii.

Nagrodą były:

• buńczuk – dla mistrzowskich baterii o zaprzęgu konnym;

• proporzec – dla mistrzowskich baterii zmotoryzowanych;

Proporzec składał się z płatu o barwach danego rodzaju artylerii z plecionymi frędzlami i usztywnionego przy pomocy drutu i dostosowanego do przyczepiania do tulei, z odznaką pamiątkową formacji pośrodku i napisem „Bateria Mistrzowska” po obu stronach. Metalowa tuleja do osadzania na samochodzie lub motocyklu dowódcy baterii - na przednim prawym błotniku, wewnątrz pustej, w górnej części stożkowanej, w dolnej – wewnątrz gwintowanej z otworem do śruby wzmacniającej połącznie, z dwoma obrączkami do przymocowania płatu.

Części metalowe proporca wykonane były z brązu, złocone i polerowane. Odznaka pamiątkowa formacji według zatwierdzonego wzoru i materiału – na płacie haftowana. Płat wykonany był z sukna w barwie danego rodzaju artylerii, zgodnie z podanym układem. Napisy na płacie haftowano srebrem. Frędzle jedwabne ze sznura złotego.

Proporce przechodnie przeznaczone były zarówno dla 1. Pułku artylerii przeciwlotniczej, jak i dla samodzielnych dywizjonów artylerii przeciwlotniczej. Pierwsze zawody artyleryjskie z nowymi proporcami przechodnimi rozgrywano w 1939 r.