Artyleria przeciwlotnicza » Biogramy

Biogramy A - D
Biogramy A - D

Adamski Konstanty, kpt. art. 
Urodzony 30 stycznia 1908 roku. Ukończył w 1927 szkołę średnią. W latach 1927-1928 w Szkole Podchorążych Piechoty w Różanie, Podchorążych następnie Podchorążych 1928-1930 w Szkole Podchorążych Artylerii w Toruniu. Promowany na stopień ppor. sł. st. art. 15 VIII 1930 z przydziałem do 16 pal w Grudziądzu na stanowisko d-cy plutonu. Do stopnia por. sł. st. awansowany 1 I 1933. Po ukończeniu kursu z zakresu łączności w Centrum wyszkolenia Łączności w Zegrzu przeniesiony do 1 paplot w Warszawie na stanowisko d-cy baterii łączności. Do stopnia kpt. sł. st. awansowany 19 III 1939. W trakcie kampanii wrześniowej oficer łączności w dowództwie OPL Warszawy. Po kapitulacji stolicy w niewoli niemieckiej. Przebywał m. in. w oflagu II C w Woldenbergu. Dalsze losy n/n

 

 

Baran Kazimierz, płk art.

Urodzony 16 czerwca 1890r. w Górze Ropczyckiej w Krakowskiem, syn Jakuba i Agaty z domu Klamut. 1 sierpnia 1914 zmobilizowany do Armii Austro-Węgierskiej, walczył w Albanii i Czarnogórze w składzie 4. Pułku Artylerii Ciężkiej, od września 1917 zostaje dowódca baterii w 5. PAC. Od listopada 1918r. w Wojsku Polskim. W składzie 7. Pułku Artylerii Polowej walczył z bolszewikami. 26 marca 1921r. awansowany do stopnia kapitana, a następnie w lipcu 1926r. przeniesiony do 8. PAC. Po półrocznym szkoleniu obejmuje dowództwo 8. Samodzielnego Dywizjonu Artylerii Przeciwlotniczej w Toruniu, 31 stycznia zostaje awansowany na podpułkownika. 3 lata później ukończył w Rembertowie kurs dowódców pułków, po czym powrócił do Torunia, aby nadzorować przezbrajanie 8.DAPlot-u w 40 mm armaty przeciwlotnicze. 26 kwietnia przejmuje dowodzenie 1. pułku artylerii przeciwlotniczej, a 26 sierpnia zostaje dowódcą 1. Grupy Artylerii Przeciwlotniczej, nie zdążył objąć stanowiska. We wrześniu 1939r. dowodził czynną obroną plot. Ośrodka „Warszawa”, gdzie dowodzonym, przez niego pododdziałom udało się zestrzelić 97 samolotów przeciwnika. Od 1 października 1939 do 29 kwietnia 1945r. przebywał w niewoli. Od 1 stycznia 1946r. został dowódcą 8.pułku artylerii plot. ciężkiej 2 Korpusu Polskiego i był nim do 30 kwietnia 1947r. Po ewakuacji z Włoch do Wielkiej Brytanii został komendantem obozu Polskiego Korpusu Przysposobienia i Rozmieszczenia w Tycross. Zmarł w 13 czerwca 1974r w Kanadzie.

 

 

 

Barancewicz Witold, ppor. art. 

Urodzony 13 maja 1910r. Od 1931 odbywał służbę wojskową w WP. Ukończył szkołę podoficerską art. W latach 1935-1938 ukończył Szkołę Podchorążych dla Podoficerów Zawodowych w Bydgoszczy. Promowany na stopień ppor. art. 1 X 1938 z przydziałem do 2 dywizjonu art. przeciwlotniczej w Grodnie na stanowisko d-cy plutonu. W latach 1938-1939 d-ca 1 plutonu w 4 baterii 2 dapl. W okresie od 15 XI 1938 do 14 II 1939 ukończył kurs samochodowy dla oficerów przy 1 paplot w Warszawie. W wojnie obronnej we IX 1939 d-ca 20 baterii art. przeciwlotniczej plot. 40 mm w składzie 20 DP. Uczestniczył w walkach w rejonie Małkini, potem Warszawy. Po kapitulacji stolicy w niewoli niemieckiej. Dalsze losy n/n

 

 

 

Bagiński-Ślepowron Bogdan Michał, ppor.

Urodzony 23 czerwca 1913 roku, ppor. art. ze starsz. z dn. 15 X 1936. Od marca 1939 pełnił funkcję dowódcy plutonu I baterii 8 daplot Toruń. Prawdopodobnie  w ramach mobilizacji VIII 1939 przydzielony do 86 baterii motorowej artylerii plot mobilizowanej przez 6 daplot Lwów dla Podolskiej BK. Zginął najprawdopodobnie w dniu 8 IX1939. Pochowany na Cmentarzu parafialnym w Uniejowie

 

 

 

Bąbczyński Roman, por. 
Urodzony 23 lipca 1909 w Dąbrowie Górniczej. Uczęszczał do gimnazjum w Sosnowcu, a od 1925 do Korpusu Kadetów nr 3 w Rawiczu (matura 1930). Po maturze przyjęty do SPA w Poznaniu (1930-1933), jako jej absolwent promowany na ppor. art. ze starszeństwem z 15 VII 1933 i przydziałem do 3 pal. Dowodził plutonem, awansując 13 III 1937 do stopnia por. art.. 12 XII 1938 przeniesiony do 6 daplot, gdzie początkowo pełnił funkcję dowódcy plutonu w 1 baterii, a od lutego 1939 dowódcy plutonu łączności. Po mobilizacji w VIII 1939 objął stanowisko oficera zwiadowczego 11 bmap. Wraz z baterią w dniu 18 IX 1939 przekroczył granicę rumuńską. Przedostał się do PSZ. Od 13 III 1943 był oficerem zwiadowczym IV dyonu 5 paplot, wraz z ww. jednostką uczestniczył w kampanii włoskiej. Po wojnie wraz z 2 Korpusem przybył do Wlk. Brytanii. Po demobilizacji wyemigrował do Kanady, zamieszkał w Toronto. Działał w ośrodkach polonijnych. Zajął się również dział. wydawniczą. Na emigracji wydawał "Kalendarzyk - Informator Polaka w Kanadzie, współpracował z paryską "Kulturą". Zmarł 17 IV 1993r, w Los Angeles (USA). 

 

 

 

Bieniak Marian, mjr

Urodzony 21 lipca 1898 r. w miejscowości Bolimów, s. Józefa i Marii. Żołnierz w 1 Korpusie Polskim na Wschodzie w stopniu podoficerskim. W styczniu 1919 r. zgłosił się do Powstania Wielkopolskiego w Poznaniu i zweryfikowany został do stopnia ppor. artylerii. Pełnił służbę m.in w 1pal oraz 15 pal w tym na froncie wojny polsko-bolszewickiej. W 1921 r. awansowany na porucznika. Odbył kurs dow. baterii przeciwlotniczych w Warszwie, po czym został oddelegowany na stanowisko dowódcy 7. baterii 4 pal w Inowrocławiu,a  następnie dowódcą baterii przeciwlotniczej 7 samodzielnego daplot w Poznaniu. W latach 1926-1936 przebywał w 1. pal na stanowisku dowódcy baterii plot. liniowej i szkolnej, a następnie na stanowisku dowódcy dyonu plot liniowego i szkolnego. Z dniem 1 I 1928 r. awansowany na kapitana. Uczestnik oficerskiego kursu instruktarzu samochodowego przy Szkole Czołgów i Samochodów w Warszawie. w 1935 awansowany na majora. Od kwietnia do sierpnia 1936 r. pełnił stanowisko dowódcy 8 daplot w Toruniu. W latach 1938-1939 przebywał w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie. Od VIII 1939 na stanowisku dowódcy obrony plot sztabu armii "Pomorze". Dostał się do niewoli niemieckiej, w której przebywał do 1945r. - przebywał m.in w Oflagu Stablack, Woldenberg. Po wojnie wrócił do Torunia. Żonaty od 20 IX 1924 r. Doczekał się 4 dzieci: 2 synów i 2 córek. Zmarł 26 III 1965 r., pochowany został na cmentarzu św. Jerzego w Toruniu.

 

 

 

Blauth Tadeusz, ppor. rez. art. 

Urodzony 26 czerwca 1912 roku. Ukończył gimnazjum im. M Reja w Warszawie, zdał maturę. W okresie 1933-1934 odbywał służbę wojskową w baterii art. plot. we Włodzimierzu Wołyńskim. Ukończył wyższe studia techniczne z zawodu inżynier. Mechanik. Po odbytych ćwiczeniach w1 paplot. w Warszawie awansowany do stopnia ppor. rez. art. z starszeństwem od 1 I 1937 z przydziałem do 3 daplot. Ewidencyjnie podlegał PKU W-wa M III. W kampanii wrześniowej 1939 bierze udział na stanowisku d-cy plutonu 103 baterii art. plot. Uczestnik obrony Warszawy. Podczas okupacji niemieckiej czynny w konspiracji ZWZ/AK w Warszawie. Po wojnie w kraju. Zmarł 31 I 1985 w Warszawie.

 

 

Błocki Józef Kazimierz, por.

Urodzony 27 grudnia 1908 w Hruszówce, powiat baranowicki, syn Michała i Marii z Michnowiczów. Absolwent Gimnazjum Państwowego im. T. Rejtana w Baranowiczach (1929), BPRPiech. nr 5 (1930) i SPArt. w Toruniu (1932). Mianowany ppor. ze starsz. 15 VIII 1932, wcielony do 9 pal jako ofic. baterii. W 1939 r. jako zastępca oficera mobilizacyjnego w 1. pułku artylerii przeciwlotniczej. Zamordowany w Charkowie w 1940 r. przez NKWD.

 

 

 

 

 

 

 

Boenisch Mieczysław Jan, kpt. art.
Urodzony 28 marca 1907 roku w Warszawie. Uczył się w Korpusie Kadetów Nr 2 w Modlinie i Chełmnie, gdzie w 1927 otrzymał świadectwo dojrzałości. W latach 1927-1929 w Szkole Podchorążych Artylerii w Toruniu. Promowany na stopień ppor. sł. st. art. 15 VIII 1929 z przydziałem do 5 pac w Krakowie na stanowisko d-cy plutonu. Awansowany 1 I 1932 na stopień por. sł. st. i przeniesiony do 1 paplot. w Warszawie, gdzie pełnił funkcję d-cy plutonu, potem baterii. Ukończył 27 I -11 III 1937 organizowany w 1 paplot. kurs samochodowy dla oficerów. Awansowany do stopnia kpt. sł. st. art. 19 III 1938. W latach 1938-1939 d-ca plutonu, potem z-ca d-cy dywizjonu podchorążych w Szkole Podchorążych Artylerii Przeciwlotniczej w Trauguttowie. Po mobilizacji od 31 VIII 1939 d-ca baterii. W kampanii wrześniowej 1939 bierze udział na stanowisku d-cy 2 baterii 11 dywizjonu zmotoryzowanego utworzonego z podchorążych szkoły, przydzielonego potem do 1 plot. Uczestnik walk z Niemcami w obronie Warszawy. Po kapitulacji Warszawy 28 IX 1939 prawdopodobnie w niewoli niemieckiej. Dalsze losy n/n

 

 

 

Boroński Aleksander Roman, mjr

Był synem Grzegorza i Antoniny z Jaremów. Miał trzech braci i trzy siostry. Ojciec był górnikiem naftowym. Służył w Dywizjonie Szkolnym Artylerii Zenitowej. Po zakończeniu działań wojennych w 1920 roku, w Dywizjonie Szkolnym Artylerii Zenitowej został utworzony (w styczniu 1921) Oddział Szkolny Kierowców, dowodzenie którym powierzono por. Aleksandrowi Romanowi Borońskiemu. W sierpniu 1939 z dniem 1 września dowodził 4 Dywizjonem Artylerii Przeciwlotniczej. Stanowiska tego nie zdążył już objąć. W ramach przydziału mobilizacyjnego został skierowany do dowództwa Korpusu Interwencyjnego gen. bryg. Stanisława Skwarczyńskiego na stanowisko dowódcy obrony przeciwlotniczej. Brał udział m.in w bitwie pod Iłżą w dniach 7–9 września, następnie przebijał się w kierunku południowo-wschodnim. Internowany na Węgrzech w obozie internowania w Egerze. W obozie przebywał do 19 listopada 1944, kiedy to wraz z grupą oficerów i szeregowych został wywieziony przez Niemców do Keisersteinbruch koło Eisenstadt w Austrii, a następnie do kilku innych oflagów i obozów pracy w Austrii oraz na terenie Niemiec.

22 czerwca 1945 opuścił obóz i powrócił do Ojczyzny.

 

 

 

Borowik Bolesław, kpt. art.

Urodzony 1 kwietnia 1903 w Mińsku Lit. s. Kazimierza i Marii z Hryniewiczów. Członek POW. W WP od 1920. Uczestnik wojny w dowództwach IV Armii i 16 DP. Ukończył Korpus Kadetów (1924) oraz SPArt. w Toruniu (1926). Mianowany ppor. ze starsz. 15 VIII 1926, wcielony do 26 pap. Następnie służył w 37 pp i 2 dyonie art. plot. jako dca baterii. W 1939 dca 63 komp. ckm. plot. Odznaczony medalami 1918–1921 i 10-lecia. Zamordowany w Charkowie przez NKWD w 1940r. 
 

 

 

 

Burski Franiszek, kpt. art. (poprzednie nazwisko BURAK)

s. Jana i Antoniny z Chmielów, ur. 2 IV 1899 w Łące, pow. rzeszowski. W WP ochotniczo od 1918. Uczestnik wojny 1918–1921 w szeregach 5 pal. Ukończył OS dla Podof. w Bydgoszczy (1925), mianowany ppor. Służył w 5 pal, 13 pal jako ofic. baterii, dca baterii i adiutant pułku oraz w 6 dyonie art. plot. W 1939 dowódca 12 baterii art. plot. Odznaczony SKZ, medalami 1918–1921 i 10-lecia. Zamordowany w Charkowie w 1940 r. przez NKWD.

 

 

 

 

 

 

 

 

Chmielowski Antoni, pseud.: „Wołk”, „Gród” ppor, pózniejszy mjr. 

Urodzony 15 sierpnia 1914 roku w Wołczuchach, s Antoniego i Anny z domu Mulak. W 1934 roku zdał maturę po ukończeniu Państwowego Gimnazjum im. Króla Władysława Jagiełły w Gródku Jagiellońskim. Kontynuował naukę w Szkole Podchorążych Piechoty w Różanie, a następnie w Szkole Podchorążych Artylerii w Toruniu. Odbył kurs samochodowy w Warszawie oraz IV Kurs specjalizujący dla oficerów zawodowych (05.02-31.05.1938 r.) w Centrum Wyszkolenia Artylerii Przeciwlotniczej w Warszawie. W czasie kampanii wrześniowej w 1939 roku walczył w 11 Samodzielnym Dywizjonie Artylerii Przeciwlotniczej. Przedostał się na Węgry, gdzie został internowany. Zbiegł do Francji, a następnie do Wlk. Brytanii. Służył w 1 daplot. Po przeszkoleniu w wywiadzie i zaprzysiężeniu 29 grudnia 1942 roku, jako porucznik cichociemny „Wołk” został w nocy z 13 na 14 marca 1943 zrzucony do Polski (operacja lotnicza „Window”). Przydzielony do komórki „993/G” Oddziału II B Komendy Głównej AK i skierowany do Lwowa. Pełnił rolę szefa Referatu Legalizacji, a następnie kierował wywiadem wojskowym w Oddziale II sztabu Komendy Obszaru Lwowskiego AK. Po Akcji „Burza” został szefem Oddziału II w organizacji NIE (jako kapitan „Hulewicz”), a następnie likwidatorem tej organizacji we Lwowie (do października 1945 roku). Jako jeden z ostatnich, w październiku 1945 roku wyjechał do Krakowa. Aresztowany przez funkcjonariuszy MBP w grudniu 1945 roku. W 1946 roku przekazany sowieckiemu MGB, po procesie w Kijowie skazany na karę śmierci, która została zmieniona na 20/25 lat więzienia w Łagrze na Kołymie. Z Łagru wrócił do Polski w 1955 roku. Mieszkał i pracował w Opolu. Zmarł tragicznie 2 sierpnia 1969 roku w Opolu.

 

 

 

Chrol-Frolowicz Michał, mjr

Urodzony 28 kwietnia 1897 roku, widnieje na liście oficerów zawodowych z dnia 23 marca 1939 jako dowódca II dywizjonu 1 paplot. We wrześniu dowódca 101 Dywizjonu Półstałego Artylerii Przeciwlotniczej, który przydzielony był do OPL Warszawy. Jego nazwisko pojawia się na liście personelu Polskich Sił Powietrznych w Wlkp. Brytanii 1940-1947. Ostatnie znane miejsce zam. Ruislip, Wlk. Brytania, zmarł 07.03.1974r. 

 

 

 

 

 

Cwalina Edward, ppor. rez. 

Urodzony 16 grudnia 1913 w Łomży. Syn Władysława i Seweryny z Popkowskich. Urzędnik. Absolwent gimnazjum w Łomży (1933), SPRArt. we Włodzimierzu Woł. (1934) i dwuletniego kursu w SPArt. w Toruniu, przydzielony do 2 dyonu paplot (dowódca plutonu). Zamordowany w Katyniu przez NKWD w 1940r. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Cydzik Feliks Leon, Kpt. art.  

Urodzony. 18 maja 1898r w Warszawie, s. Napoleona i Jadwigi z Dawidowskich. W WP od 1919 jako ochotnik. Uczestnik wojny 1919–1921 w szeregach baonu telegraf. Ukończył SPArt. w 1919 oraz w 1937 kurs w CWPiech. Mianowany ppor. w 1921. Służył w 1 dac Leg. (późniejszy 3 pac), 1 paplot., 6 dyonie art. plot., od 1933 dca baterii i kmdt parku samoch. 1 paplot. Odznaczony SKZ, MN, medalami 1918–1921 i 10-lecia, bdd. Zamordowany w Charkowie przez NKWD w 1940r. 

 

 

 

Cypryk Stanisław, mjr dypl. art.

Urodzony 10 września 1900 roku w Białej Cerkwi,s. Wojciecha i Marii z Bastawskich. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej w szeregach 7 pac. Mianowany ppor. w 1921. Służył w 7 pac, 4 pac, samodz. baonie OPL nr 4, dyonie pomiarów art. W 1929 ukończył WSWoj. Następnie pełnił służbę w 3 pac, 1 paplot., 14 DP, 14 pal i CW OPLG. W 1939 ofic. sztabu 2 grupy art. plot. Odznaczony SKZ, medalami 1918–1921 i 10-lecia.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Czołowski Antoni, Kpt. 

Urodzony 22 kwietnia 1905 w Krzemieńcu. s. Jana i Joanny z Głowackich. Absolwent Gimnazjum im. Juliusza Słowackiego w Krzemieńcu (1925), kursu pchor. w Warszawie (1926) i OSArt. w Toruniu. Ppor. mianowany 15 VIII 1928, por. w 1932, skierowany do 1 paplot. W 1939 dca 106 baonu plot. Mieszkał w Warszawie. Żonaty z Janiną z Rutkowskich. Bezdzietny. Zamordowany w Katyniu przez NKWD w 1940r.

 

 

 

 

 

 

 

Daszewski Tadeusz, kpt. art.  

Urodzony 13 czerwca 1896r w Radomiu, s. Wacława i Heleny z Rykowskich. Żołnierz 2 pp Leg. Służył w 1 paplot. (1926) i 4 baonie panc. Awansowany do stopnia kpt. w 1937. Odznaczony KZ, medalami 1918–1921 oraz 10-lecia. Zamordowany w Katyniu przez NKWD w 1940r. 

 

 

 

Dmuchowski Stanisław, ppor. art. 
Urodzony w 1916 roku. Po ukończeniu gimnazjum w okresie 1936-1937 w Szkole Podchorążych Piechoty, gdzie przeszedł przeszkolenie unifikacyjne. W latach 1937-1939 w Szkole Podchorążych Artylerii w Toruniu. W kampanii wrześniowej 1939 bierze udział w szeregach 1 paplot. Przydzielony na stanowisko d-cy 107 plutonu art. plot dział 40 mm w grupie „Mosty”. Brał udział w obronie Warszawy. Awansowany do stopnia ppor. sł. st. art. rozkazem NW WP z 13 IX 1939 z starszeństwem od 1 VIII 1939.Dalsze losy n/n

 

 

 

 

Dunicz Tadeusz. kpt. art. 
Urodzony 15 października 1905 roku. Ukończył szkołę średnią. Służbę wojskową odbywał w latach 1927-1928 w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim. Praktyki odbywał w 12 pap w Złoczowie. W latach 1928-1930 w Szkole Podchorążych Artylerii w Toruniu. Promowany na stopień ppor. sł. st. art. 15 VIII 1930 z przydziałem do 24 pap/pal w Jarosławiu na stanowisko d-cy plutonu. Do stopnia por. awansowany 1 I 1933. Przeniesiony po 1935 do 1 paplot w Warszawie na stanowisko d-cy baterii. W okresie od 13 XI 1937-12 II 1938 przebywał na kursie samochodowym dla oficerów przy 1 paplot. W latach 1938-1939 oficer zwiadowczy 1 paplot. Awansowany do stopnia kpt. 19 III 1939. W kampanii wrześniowej 1939 bierze udział na stanowisku oficera zwiadowczego w 11 zmotoryzowanym dywizjonie artylerii przeciwlotniczej. Uczestnik walk w obronie Warszawy. Po kapitulacji Warszawy w niewoli niemieckiej. Dalsze losy n/n.

 

 

 

Dunin-Marcinkiewicz Mikołaj, ppor. art. 
Urodzony w 1916 roku. Ukończył szkołę średnią. W latach 1936-1937 w Szkole Podchorążych Piechoty, gdzie przeszedł przeszkolenie na kursie unitarnym. W okresie 1937-1939 w szkole Podchorążych Artylerii w Toruniu. Mianowany ogn. podch. 8 VIII 1939. Przydzielony w VIII 1939 do 1 paplot w Warszawie. w kampanii wrześniowej 1939 bierze udział na stanowisku 108 plut. art. plot. w Grupie „Mosty” osłaniającej mosty w Warszawie. Rozkazem NW WP z 13 IX 1939 mianowany ppor. sł. st. art. z starszeństwem od 1 VIII 1939. Po kapitulacji Warszawy w niewoli niemieckiej. Po wojnie wrócił do kraju, zmarł w Ostrołęce 22 III 1982.

 

 

 

Dwornicki Stanisław Wojciech, ppor. rez.  

Urodzony 23 kwietnia 1915 roku w Zaklikowie, woj. lubelskie, s. Jana i Michaliny ze Słapczyńskich. Absolwent Korpusu Kadetów nr 2 w Chełmnie (1934) i SPArt. w Toruniu, przydzielony do 1 paplot, a następnie dowódca plutonu 4 baterii w 9 daplot. Zamordowany w Katyniu przez NKWD w 1940r.